Konuya girmeden önce ufak bir zihin jimnastiği yapalım.
Bir işçi 100 kg ağırlık kaldırabiliyor. Aynı taşıma gücüne sahip kaç işçi 1000 kg’lık yükü taşıyabilir?
Aslında sorunun matematiksel cevabı çok basit değil mi? Tabi ki 10 işçi.
Peki pratikte durum böyle mi? Ringelmann etkisi ya da namı diğer sosyal tembellik işte tam da bu durumu deneysel olarak açıklamaktadır.
Fransız ziraat mühendisi Maximilien Ringelmann (1861–1931) tarafından keşfedilen bu etki, bir grubun büyüklüğü ile grup üyelerinin bir görevin tamamlanmasına olan bireysel katkısı arasındaki ters ilişkiyi göstermektedir.
1883 yılında Max Ringelmann, atların performansını araştırması esnasında ilginç bir sonuç bulur. Bir faytonu çeken iki atın performansı tek bir atın performansının iki katı ya da iki atın tek başına gösterdiklerin performansın toplamı kadar olmamaktadır.
Ringelmann, bu çalışmayı insanlar üzerinde de denemek ister. Bu sefer deney olarak insanları, halat çekme testine tabi tutar. İpin ucuna yerleştirilen bir kuvvet ölçer mekanizması hem bireysel hem de grup performansını değerlendirmek için yeterli olmaktadır. Deney grubunda yer alan herkes önce tek başına ipi çeker ve kuvvet ölçerde görülen değer kaydedilir. Daha sonra 2, 3 ve 8 kişilik gruplar halinde ip çekilir ve uygulanan kuvvet ölçülür. Ortaya çıkan sonuç oldukça ilginçtir. Bir insanın tek başına ipi çektiğindeki performansı %100 olarak kabul edildiğinde, 2 kişi olunca %93, 3 kişi olunca %85 ve 8 kişi olunca %49 olmaktadır. Yani 8 kişilik bir grupta bireysel performans yarı yarıya azalmaktadır.
Matematik vs. Gerçekler
1 = 1
1 + 1 = 1.86
1 + 1 + 1 = 2.55
1 + 1 + 1 + 1 + 1 + 1 + 1 + 1 = 3,92
Ringelmann, grup üyelerinin bir görev üzerinde birlikte çalışmasının (örneğin, bir ipin çekilmesi) aslında bireysel üyelerin tek başına hareket ettiklerinden çok daha az çaba ile sonuçlandığını bulmuştur.
Ringelmann, bir gruba daha fazla insan eklendikçe grubun giderek daha fazla verimsiz hale geldiğini ve sonuç olarak grup çabasının ve ekip katılımının üyeler adına güvenilir bir şekilde artan çabaya yol açtığı fikrinin ihlal edildiğini keşfetti.
Ringelmann’a göre, çeşitli kişiler arası süreçler grubun genel yeterliliğini azalttığı için gruplar tam potansiyellerine ulaşamamaktadır. İki farklı süreç grupların verimliliğinin azalması için potansiyel kaynaklar olarak tanımlanmıştır: motivasyon kaybı ve koordinasyon sorunları.
Motivasyon Kaybı
Motivasyon kaybı veya başka şekilde bilindiği gibi sosyal tembellik, insanlar gruplar halinde çalıştıklarında tek başına çalıştıklarına kıyasla gözlenen bireysel çabanın azalmasıdır.
Ringelmann’a göre, grup üyeleri ortak bir görev için gereken çabayı sağlamak için iş arkadaşlarına ya da ortak üyelerine güvenme eğilimindedir. Grup üyeleri genellikle istendiğinde maksimum potansiyele katkıda bulunduklarına inansalar da, kanıtlar üyelerin yaptıklarından habersiz olsalar bile tembellik sergilediğini göstermiştir.
Koordinasyon Kaybı
Bireyler bir görevi yerine getirmek için gruplar halinde bir araya geldiğinde, performansları bireysel kaynaklarına (örneğin yetenekler, beceriler, çaba) ve grup içindeki çeşitli kişiler arası süreçlere bağlıdır. Grup üyeleri, verilen bir görevi tamamlamak için gerekli yeteneklere ve uzmanlığa sahip olsalar da, çabalarını verimli bir şekilde koordine edemeyebilirler.
Örneğin; hokey oyunu taraftarları, belirli bir takımın en iyi kazanma şansına sahip olduğunu düşünebilir; çünkü takımın tümü yıldız oyunculardan oluşmuştur. Ancak; eğer takım üyeleri oyun oynarken eylemlerini etkili bir şekilde senkronize edemezlerse, takımın genel performansı muhtemelen zarar görecektir.
0 Yorum